ژانویه سال ۲۰۱۷، آمار جالبی در مورد سیستم انتشار محتوای وردپرس منتشر شد:
حالا بیایید مرور مختصر کنیم تا ببینیم کدام برندهای مهم دنیا از وردپرس استفاده میکنند.
خب، برخیها گمان میکنند که وردپرس بیشتر به درد کار وبلاگنویسی میخورد و سایتهای برتر برندهای معتبر، مثلا باید از سی ام اس اس های اختصاصی استفاده کنند. اما فهرست جالب زیر را ببینید که سایتها و وبلاگها برندهای معتبر و اشخاص مشهوری هستند که همه از وردپرس استفاده میکنند:
خب، همان طور که میبینید از سایتهای فناوری معتبر گرفته تا سایتهای روزنامههای مشهور و از سایتهای اشخاص مشهور تا سایتهای دانشگاهی، همه در موارد قابل توجهی از وردپرس استفاده میکنند.
به عبارتی با توجه به این کاربردها و آمار و ارقام ابتدای پست، این تصور که استفاده از وردپرس برای سایت یک شرکت، نهاد، اداره یا دانشگاه، به خصوص در بخش اطلاعرسانی عمومی، دون شأن است، مشکلات امنیتی ایجاد میکند و نشانهای از صرفهجویی افراطی است، گزارههای درستی نیستند.
اما سؤالی پاسخداده نشده در ذهن من این است که چرا در کشور ما، کارخانههای بزرگ، وزارتخانهها، ادارات و شخصیتهای مهم، اینقدر از وردپرس به صورت خاص و سی ام اس های کدباز امتحانپس داده دیگر به صورت عام گریزان هستند؟
حالا اگر حاصل این پرهیز، ایجاد محصولاتی کارآمد با رابط کاربری گویا، طراحهای بهروز منطبق بر استانداردها بود، باز هم جای خوشحالی بود. اما نکته شگفتآور این است که بعد از صرف وقت، انرژی و هزینه بسیار زیاد، حاصل کار سایتهایی به شدت نامحبوب، با طراحیهای بسیار پسرفته میشود.
معمولا هم رابط کاربری این سی ام اسهای بومی آنقدر ناگویا است که نیاز به تربیت و آموزش اپراتورها پیش میآید.
تأکید و تصریح میکنم که من شخصا یک وبلاگنویس هستم و نه یک برنامهنویس و یا طراح وب، بنابراین قصد پا گذاشتن به حیطه تخصصی دیگران را ندارم، اما میخواستم از شما بپرسم، پورتال و پروتالسازی که اینقدر در ایران ما، واژههای محبوبی شدهاند، چرا در فرنگستان این جایگاه داخل ایران ندارند؟
دو واژه دیگر که به آنها کم کم آلرژی پیدا کردهام، واژههای بومیسازی و امنیت هستند. به طور متناقضی هر دوی این واژهها و اعمال که باید شدیدا مورد احترام قرار بگیرند، گاه دستآویز منافع خاص میشوند. ما در این سالها مواردی بسیاری از روند بومیسازی را شنیدهایم، که متأسفانه در بسیاری از موارد چیزی نبوده جز اخد هسته رایگان کدباز محصولات فرنگی و افزودن لعاب بومی به آن. (برای مثال وضعیت موتورهای جستجوی بومی را بررسی کنید یا اینکه برخی از محصولان نرمافزاری مثل OCRهای ایرانی را به دقت بررسی کنید.)
واژه امنیت هم اصطلاح حساسی است. اما متأسفانه یکی از کاربردهای آن، ایجاد یک هراس کاذب، برای رهنمون کردن تصمیمگیران به خرید محصولات «بومی» و اجتناب از نسخههای قابل اعتنای بین المللی شده است.
سؤال عمومیتر ما به عنوان شهروند میتواند این باشد که اصولا چه نطارتی روی شیوه انتخاب و خرید سی ام اسها و پورتالهای سازمانی وجود دارد؟ آیا مدیران ارشد ما آنقدر دانش دارند که خودشان بتوانند در مورد کیفیت و هزینهها اظهار نظر کنند؟ یا اینکه ذهن به سمتهای دیگر میرود؟
من تعصب خاصی روی وردپرس ندارم، این وبلاگ هم زمانی با مووبل تایپ، مدیریت میشد، اما باید اعتراف کنم که سخت ناگوار است که شما ببینید بالا آمدن وبلاگ اطلاعرسانی یک اداره کوچک که با یک سی ام اس خوب نباید بیشتر از چند روز طول بکشد، کارش به ماهها و صرف هزینه و انرژی زیاد میکشد.